Er zijn veel verschillende visies als het aankomt op de voeding van katten. Het begint vaak bij de overweging brokken, natvoer of rauw, maar zodra de keuze rauw is gemaakt, komt het volgende dilemma: Ga je voor KVV of toch zelf samenstellen? En als je dan zelf gaat samenstellen, hoe pak je dit dan aan?

 

Helaas zijn de “hoofdlijnen” van het zelf samenstellen enorm op honden gebaseerd, waardoor het lastig kan zijn om dit te vertalen naar katten. Daarbij is BARF sowieso erg breed, waardoor het ook bij honden soms lastig kan zijn om een eenduidig antwoord te vinden.

 

Toch wil ik een poging wagen om wat duidelijkheid te creëren tussen de verschillende stromingen, zodat ik later het contrast met de wetenschappelijke manier goed kan laten zien.

BARF

Dit is in Europa de meest bekende term en ook de meest gebruikte manier. Bij honden althans. BARF staat voor Bones And Raw Food of Biologically Appropriate Raw Food en is gebaseerd op de visie van Ian Billinghurst.

Deze methode maakt gebruik van zowel dierlijke ingrediënten als plantaardig materiaal en vult eventueel nog aan met supplementen. Er wordt een vrij hoog botpercentage gebruikt (ongeveer 30% kaal), waardoor de richtlijnen voor katten aangepast moeten worden. Daarbij is het plantaardige aandeel voor katten mogelijk wat hoog (15-20%), waardoor ook dit vaak naar beneden wordt aangepast.

Je zou dan ongeveer op deze richtlijnen kunnen komen:

• 65-70% vlees
• 10% kaal bot
• 10-15% orgaan
• 5% groenten/fruit
• 5% overig

NRV

Deze stroming is gebaseerd op de visie van Tom Lonsdale en staat voor Natuurlijk(e) Rauwe Voeding of Natuurlijk Rauw Voeren en is wat meer voor de “diehards” die verder terug naar de natuur willen.

Bij deze methode worden het liefst hele prooidieren gebruikt en wordt er absoluut niets gemalen. De richtlijnen zijn wat meer vergelijkbaar met prooidieren, waardoor het botpercentage wat lager ligt dan bij BARF. Groenten/fruit zijn ook geen vast onderdeel van het dieet, maar mogen worden toegevoegd.

Wanneer je het botpercentage wat naar beneden zou schroeven voor katten, zou dit het idee zijn:

• 75-80% vlees
• 10% kaal bot
• 10-15% orgaan

PMR

Dit is in Amerika zo’n beetje dé manier van voeren. Het staat voor Prey Model Raw (vrij vertaald: Rauw volgens Prooidiermodel) en lijkt in zijn strekking wat op een strenge variant van NRV.

Ook bij deze methode ligt de nadruk op hele prooidieren (Whole Prey), maar het mag ook nagebootst worden door onderdelen met elkaar te combineren (Frankenprey, komend van Frankenstein’s monster).

PMR heeft wél concrete richtlijnen voor katten, deze zijn als volgt:

• 83-85% vlees
• 5-7% kaal bot
• 5% lever
• 5% orgaan

Wat PMR onderscheidt van “onze” methoden, is de classificatie van bepaalde organen. Zo worden hart, maag en longen bijvoorbeeld niet gevoerd als orgaan, maar als vlees. Iets wat hier nog weleens voor enige discussie zorgt. Het stukje orgaan wordt daar daarom ook wel OSO genoemd, wat staat voor Other Secreting Organs (“andere uitscheidende organen”).

PMR+

In tegenstelling tot NRV is een aanvulling van groenten/fruit bij PMR vloeken in de kerk. Er is hierdoor wel een substroming ontstaan: PMR+. De ‘+’ staat dan voor een aanvulling van groenten, fruit, supplementen, etc.

Overeenkomsten

In de grote lijnen komen de verschillende stromingen redelijk overeen: Rauw vlees is de hoofdmoot en dan het liefst in grote stukken. De ene stroming is alleen wat toleranter voor niet-dierlijke aanvullingen dan de andere en gebruiken ze net wat andere percentages.

Ze zijn het ook allemaal eens over het volgende: Afwisseling maakt compleet. Dag in dag uit hetzelfde menu is niet de bedoeling, dus wissel zeker verschillende diersoorten af uit verschillende diergroepen (hoefdieren, gevogelte, wild en aanvullend vis).

Voerhoeveelheden worden berekend op percentage van het lichaamsgewicht en dan “op het oog voeren”. Je begint dus met zo’n 3-4% van het lichaamsgewicht en op basis van het gewicht van de kat ga je dit verhogen of verlagen.

En dan is er NRC

Samenstellen volgens de richtlijnen van het NRC (National Research Council) staat bijna haaks op de bovenstaande stromingen. Zo wordt er gekeken naar voedingsstoffen in plaats van ingrediëntgroepen en wordt er gevoerd aan de hand van calorieën in plaats van percentages.

Nu is dit niet even kort en krachtig samen te vatten, dus hierover in het volgende artikel meer!