De medische behandeling van struviet bij de dierenarts
Urethrale obstructie: Katheterisatie
Als er sprake was van een verstopte plasbuis, ben je waarschijnlijk met spoed binnengekomen bij de dierenarts. Als het mogelijk is, verdient het de voorkeur deze zonder katheterisatie op te lossen. Dit kan bij ongeveer de helft van de katten.[1] Een katheter zorgt namelijk voor het zwellen van de urethra, waardoor de plasbuis smaller wordt en de kans op herhaling groter is. Als katheterisatie wel nodig is, heeft het de voorkeur om een zachtere katheter te gebruiken.Blaasoperatie
Struvietstenen kunnen met een dieet opgelost worden, maar als ze groot zijn is het vaak beter om ze operatief te verwijderen. Struvietstenen kunnen erg pijnlijk zijn, zorgen voor blaasontstekingen en/of obstructie van de plasbuis. De blaasoperatie om stenen te verwijderen heet cystotomie. Als het gaat om calcium-oxalaatstenen en andere niet-struviet stenen, is een operatie altijd nodig om deze te verwijderen. Om deze reden is het zo belangrijk dat er goed gekeken wordt naar de samenstelling en grootte van de steen, zodat je de juiste aanpak kan kiezen. Immers is een operatie ook niet zonder risico's.Penisamputatie
Penisamputatie (perineale urethrostomie) is het verwijderen van de penis van de kater, waardoor hij meer een meisje wordt. Dit kan een goede aanpak zijn als je kater al meerdere keren een urethrale obstructie heeft gehad.[1] Hiermee verklein je de kans op verstopping. Echter brengt dit wel een aantal risico’s met zich mee. Het helpt niet altijd om de obstructies onder controle te krijgen, de kans op bacteriële infecties neemt toe[2],[3] en het helpt niet om de kristallen op te lossen.[1] Als eerste oplossing is dit waarschijnlijk niet de beste (individuele uitzonderingen daargelaten). Overleg met je dierenarts over de voor- en nadelen bij jouw kat.Antibiotica
In veel gevallen wordt zonder meer een algemene antibiotica voorgeschreven. Echter heeft antibiotica geen zin als er geen sprake is van een bacteriële infectie en dit is slechts in 2-5% van de gevallen het geval. Vaak verdwijnt de blaasontsteking sowieso binnen 5-10 dagen, waardoor helaas vaak onterecht gedacht wordt dat de antibiotica wél zin had.[4] Als het wel gaat om een bacterie, is het beter te weten welke, zodat de best werkende antibiotica voorgeschreven kan worden. Dit is beter met betrekking tot werkzaamheid en het zoveel mogelijk voorkomen van antibiotica resistentie. Om erachter te komen of en welke bacterie aanwezig is, moet een blaaspunctie gedaan worden: hierbij wordt met een naald direct plas uit de blaas gehaald. Het opvangen van plas vermindert de betrouwbaarheid van de test, omdat bacteriën er van buitenaf in kunnen komen. Als je kat gekatheteriseerd is, heeft antibiotica mogelijk ook zin omdat dit bacteriën mee naar binnen brengt.[1],[5] Het verschilt per individu of je dit preventief wil toedienen of wil afwachten. Je kunt ook kiezen voor middelen die de weerstand verhogen, zoals probiotica.Belangrijk Wees bewust van de risico’s en laat je niet zomaar naar huis sturen met antibiotica! Dit heeft geen zin als er geen sprake is van een bacterie. Dit kost ook geld, de antibiotica heeft een aanslag op het immuunsysteem van je kat en leidt tot antibiotica resistente superbugs.[6] Als het wel gaat om een bacterie, is ook beter te bepalen welke bacterie zodat gekozen kan worden voor de antibiotica die het beste helpt in plaats van een trial-and-error methode toe te passen. Meer lezen: De werking van antibiotica en alternatieven. |
Pijnstilling
In sommige gevallen is pijnstilling nodig. Pijn kan leiden tot stress en zo bijdragen aan de verergering van de kwaal. Bij (idiopathische) blaasontstekingen geldt dit extra. Het is belangrijk dit met je dierenarts te bespreken.Meloxicam: Metacam of Novacam
Meloxicam is een pijnstiller en ontstekingsremmer die behoort tot de NSAID’s: nonsteroidal anti-inflammatory drugs. Metacam en Novacam zijn twee van de weinige die katten kunnen verdragen. Ten opzichte van andere pijnstillers die maar 3-6 dagen gegeven mogen worden, kunnen ze deze ook relatief langer krijgen.[7] Uit onderzoek bij oudere katten met artrose bleek 0,02mg/kilo lichaamsgewicht veilig te zijn om langere tijd te gebruiken.[8] Niet vrij van bijwerkingen Dat betekent echter niet dat deze vrij zijn van bijwerkingen. In 94% van de gevallen gaat het om braken en diarree.[7] De stoffen zijn belastend voor de lever en nieren door gifstoffen.[9] In de bijsluiter staat dat de symptomen meestal na het staken van de behandeling wegtrekken, maar dat in zeldzame gevallen deze zeer ernstig of zelfs fataal zijn.[10] Zeker op lange termijn en bij herhaaldelijk gebruik lijken er stevige nadelen te zijn. Hierin lijkt ook een individuele gevoeligheid aan ten grondslag te lichten. Alhoewel ik niet zeg dat je het nooit moet gebruiken, is terughoudendheid is zeker geboden.Belangrijk Overleg met je dierenarts over het gebruik van meloxicam in combinatie met andere medicijnen, de geschikte hoeveelheden en contra-indicaties (zoals zwangere of zogende katten). Houd de precieze voorschrijving van je DA aan. Weet je niet zeker hoeveel je moet geven, bel dan je DA voor individueel advies voor jouw kat (baseer je hierbij AUB niet op adviezen op internet!). Geef nooit ibuprofen of paracetamol aan je kat. Deze zijn zeer giftig voor je kat. |